مقایسه شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان مادران افسرده و غیر افسرده

زمینه و هدف: اختلال افسردگی بویژه در میان زنان در سنین باروری دارای شیوع نسبتاً بالا و کیفیت ناتوان کننده ای است. با توجه به تأثیر سوء احتمالی افسردگی در دوران بارداری بر روند رشد طبیعی جنین و کودک و از طرف دیگر اهمیت شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان در کیفیت زندگی آینده آنان، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر افسردگی مادران در دوره حاملگی بر شاخص های رشدی جنین آنان انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای به روش هم گروهی و آینده نگر است که تعداد 320 مادر حامله روستایی شهرستان نجف آباد که در سه ماهه سوم حاملگی خود بودند به روش تصادفی آسان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا کلیه این مادران بوسیله آزمون استاندارد افسردگی بک مورد سنجش از نظر وضعیت ابتلاء به افسردگی قرار گرفتند و سپس اطلاعات مربوط به شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان 300 مادر، از پرونده های خانوار موجود در خانه های بهداشت استخراج و ثبت گردید. مجموعه اطلاعات جمع آوری شده با استفاده آزمون های آماری مجذور کا و t تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع افسردگی در مادران مورد مطالعه 3/29% بود که این شیوع با ناخواسته بودن حاملگی رابطه معنی دار داشت (001/0p<) ولی با متغیرهائی همچون سن، سابقه سقط، بیماری فیزیکی و سایر خصوصیات دموگرافیک مادران رابطه معنی داری نداشت. میانگین قد، وزن و دور سر نوزادان مادران افسرده کمتر از نوزادان مادران غیر افسرده بود (001/0p<). نتیجه گیری: میانگین شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان مادران افسرده به طور قابل توجهی کمتر از مادران غیر افسرده است. لذا نظام ارائه خدمات بهداشتی و پزشکان به افسردگی مادران باردار و تشخیص و درمان آن توجه خاص داشته باشند.